نگاهی به فناوری Dual Channel (قسمت دوم)

ابتدا به بررسی سیستمی می‌پردازیم که از خصوصیت Dual Channel پشتیبانی نمی‌کند (یک سیستم تک کاناله Single Channel). زمانی‌که می‌گوییم عرض باس حافظه ۶۴ بیت است، این موضوع به این معنی است که بین کنترلر حافظه و درگاه‌های حافظه ۶۴ عدد سیم وجود دارد. به عبارت ساده‌تر کنترلر حافظه توسط ۶۴ عدد سیم به سوکت‌های حافظه متصل شده است. این سیم‌ها از D0 تا D63 نامگذاری می‌شوند.

به‌طور کلی باس داده بین درگاه‌‌های حافظه تقسیم می‌شوند. باس‌های کنترل و آدرس روی سوکت حافظه مناسب، در صورتی فعال خواهند شد که مشخص باشد آدرس در کدام قسمت باید اطلاعات را ذخیره‌کند یا از کجا خوانده شود. شکل ۳ این موضوع را به‌طور واضح نمایش می‌دهد.

سیستم‌هایی که از فناوری Dual Channel پشتیبانی می‌کنند دارای عرض باس حافظه ۱۲۸ بیتی هستند. بنابراین ۱۲۸ سیم برای اتصال کنترلر حافظه و سوکت حافظه وجود دارد.

این سیم‌ها از D0 تا D127 نامگذاری می‌شوند. از آنجا که هر یک از ماژول‌های حافظه می‌توانند تنها ۶۴ بیت داده را در هر سیکل انتقال دهند، دو ماژول حافظه برای پر کردن باس داده ۱۲۸ بیتی مورد نیاز است.

به‌طور کلی برای آن‌که فناوری Dual Channel فعال شود نیاز به تعداد ماژول‌های حافظه به صورت زوج است.

اگر سیستم شما از فناوری Dual Channel پشتیبانی کند، اما تنها یک ماژول حافظه روی آن قرار گیرد، به‌طور قطع این فناوری عمل نخواهد کرد، زیرا در هر سیکل تنها ۶۴ بیت داده انتقال پیدا می‌کند.

دو یا چهار ماژول حافظه برای آن‌که بتوانند به صورت Dual Channel عمل کنند باید دارای ظرفیت‌، زمان‌بندی و فرکانس یکسان باشند. (تصویر سه)

فعال کردن حالت Dual Channel

برای فعال کردن Dual Channel نیاز به پشتیبانی چیپ‌ست و مادربورد (در سیستم‌های مبتنی بر پردازنده‌های اینتل) و پشتیبانی پردازنده (درسیستم‌های مبتنی بر پردازنده‌های AMD) و دو یا چهار ماژول حافظه یکسان سازگار با حافظه مورد پشتیبانی توسط مادربورد DDR-SDRAM ،DDR2-SDRAM و DDR3-SDRAM) دارید.

پردازنده‌های شرکت AMD مبتنی بر سوکت ۹۳۹، ۹۴۰، +AM2، AM2 و F (همچنین مادربوردهای سوکت ۴۶۲ که دارای چیپ‌ست nForce2 هستند) از فناوری Dual Channel پشتیبانی می‌کنند. برای سیستم‌های مبتنی بر پردازنده‌های اینتل نیز لازم است که به دفترچه راهنمای مادربورد یا وب‌سایت سازنده مادربورد مراجعه کنید.

اگر تنها یک ماژول حافظه داشته باشید، نمی‌توانید از فناوری Dual Channel استفاده کنید. بنابراین اگر قصد دارید سیستمی تهیه کنید که دو گیگابایت حافظه داشته باشد بهتر است دو عدد ماژول یک گیگابایتی به جای یک ماژول دو گیگابایتی داشته باشید، زیرا در این صورت می‌توانید از ویژگی Dual Channel که موجب افزایش کارایی می‌شود، استفاده کنید.

اگر مادربورد شما تنها دو اسلا‌ت حافظه داشته باشد برای فعال کردن ویژگی Dual Channel باید درون هر دو اسلا‌ت، ماژول حافظه قرار دهید. مادربوردهایی که دارای چهار اسلا‌ت حافظه هستند روش‌های متفاوتی برای فعال کردن ویژگی Dual Channel دارند.

اگر شما چهار ماژول حافظه یکسان داشته باشید، با قرار دادن آن‌ها روی چهار اسلا‌ت حافظه می‌توانید از ویژگی Dual Channel استفاده کنید، اما اگر دارای دو ماژول حافظه هستید باید به روش زیر عمل کنید. (تصویر چهار و پنج)

در مادربوردهای مبتنی بر پردازنده‌های اینتل باید یکی از حافظه‌ها را در اسلا‌ت یک و دیگری را در اسلا‌ت سه یا یکی از حافظه‌ها را درون اسلا‌ت دو و دیگری را در اسلا‌ت چهار قرار دهید. بیشتر سازندگان مادربوردها با رنگ‌بندی متفاوت نحوه قرار دادن حافظه‌ها را مشخص کرده‌اند.

برای استفاده از پیکربندی Dual Channel در این مادربوردها لازم است که حافظه‌ها را در اسلا‌ت‌های همرنگ قرار دهید.

توجه: پیکربندی Dual Channel در بعضی مادربوردها مطابق روش ذکر شده در بالا نیست و برای فعال شدن حالت دو کاناله باید حافظه را روی اسلات‌های یک و دو یا سه و چهار قرار داد. (تصویر شش)

اجازه دهید اکنون توضیحات فنی بیشتری ارائه کنیم. اسلا‌ت یک و دو به‌طور فیزیکی متصل به کانال A هستند، در صورتی‌که اسلا‌ت سه و چهار متصل به کانال Bهستند.

زمانی‌که شما ماژول‌های حافظه را روی اسلا‌ت یک و سه یا دو و چهار نصب می‌کنید یعنی شما هر ماژول حافظه را روی یک کانال متفاوت نصب کرده‌اید، بنابراین هر دو باس ۶۴ بیتی فعال می‌شوند و عرض باس حافظه به ۱۲۸ بیت افزایش پیدا می‌کند.

اگر شما حافظه‌ها را درون کانال‌های یکسان قرار دهید (نصب کردن حافظه‌ها روی کانال یک و دو یا سه و چهار) کنترلر حافظه تنها یک باس ۶۴ بیتی را خواهد دید و بنابراین سیستم در وضعیت Single Channel عمل می‌کند.

فعال کردن قابلیت Dual Channel روی سیستم‌های مبتنی بر پردازنده‌های AMD کمی متفاوت است. برای فعال کردن قابلیت Dual Channel در مادربوردهای مبتنی بر پردازنده‌های AMD نیز باید از حافظه‌های یکسان و یک جور استفاده کرد، اما با این تفاوت که در این مادربوردها اسلات‌ها به صورت یک در میان با یکدیگر Dual Channelنمی‌شوند.

به عبارت ساده‌تر برای پیکربندی Dual Channel در تمامی مادربوردهای AMD (شامل MSI) باید حافظه‌ها را درون اسلا‌ت‌های همرنگ قرار داد.

در شکل روبه‌رو یک مادربورد مبتنی بر پردازنده‌های AMD که اسلا‌ت یک و دو آن زرد و اسلا‌ت سه و چهار آن بنفش است نمایش داده شده است. برای پیکربندی Dual Channel در این مادربورد تنها لازم است که حافظه‌ها را درون اسلا‌ت‌های همرنگ قرار داد. (تصویر هفت و هشت)

بررسی فعال شدن Dual Channel

بعد از پیکربندی Dual Channel لازم است بررسی شود که آیا حافظه‌ها در این وضعیت عمل می‌کنند یا خیر ؟ بیشتر مادربوردهای رایج، اطلاعات مربوط به وضعیت Dual Channel را در صفحه POST (صفحه سیاه رنگی که بعد از روشن کردن سیستم دیده می‌شود و مشخصات پردازنده، مادربورد، میزان حافظه و هارد‌دیسک‌ها را نمایش می‌دهد) نشان می‌دهند.

در این صفحه در صورتی‌که مادربورد در وضعیت Dual Channel قرار گرفته باشد، عبارت Dual Channel و در غیر این‌صورت عبارت Single Channel نمایش داده خواهد شد. (تصویر نه)

تصویر ۱۰

روش دیگر، استفاده از برنامه‌های تشخیص مشخصات‌ سخت افزار است. ما توصیه می‌کنیم از نرم‌افزار CPU-Zبرای بررسی اطلاعات مربوط به حافظه استفاده کنید.

در این برنامه و در منوی Memory گزینه‌ای به نام #Channels وجود دارد. در صورتی‌که جلوی این گزینه عبارت Dual درج شده باشد به این معنی است که سیستم در وضعیت Dual Channel عمل می‌کند.

در این منو همچنین می‌توان اطلاعاتی در مورد فرکانس حافظه و نحوه زمان‌بندی آن به دست آورد.

لازم به ذکر است که در بخش فرکانس حافظه، فرکانس واقعی حافظه نمایش داده می‌شود که باید ضربدر عدد دو (در صورت استفاده از حافظه‌های خانواده DDR) شود.

در شکل زیر فرکانس حافظه مورد استفاده ما ۳۳۳ نمایش داده شده است، اما در حقیقت این حافظه یک DDR2 667 است. (تصویر ده)

منبع: عصر شبکه

برچسب ها:Dual Channel, RAM
ارسال شده در ترفند و آموزش سخت افزار | بدون نظر »